KONKURS: Wygraj pakiet 3 ebooków dla dzieci!
Z okazji zbliżającego się Dnia Dziecka serwis BystryTata.pl i Wydawnictwo JulaMedia zapraszają do wzięcia udziału w konkursie internetowym, w którym można wygrać 1 z 5 zestawów ebooków dla dzieci, ufundowanych przez Wydawnictwo.
Czas trwania: 22 maja – 2 czerwca 2013 r. (godz. 12:00)
Co trzeba zrobić: Wystarczy zamieścić poniżej swoją odpowiedź (komentarz) na pytanie:
"Moja ulubiona bajka z dzieciństwa, to…"
i uzasadnić swój wybór.
Autorzy 5 najciekawszych wypowiedzi otrzymają jeden z poniższych zestawów 3 ebooków dla dzieci.
|
|
|
Imiennik
|
Przyjaciele
|
Szalone Zwierzaki
|
AKTUALIZACJA:
Bardzo dziękujęmy wszystkim uczestnikom za aktywny udział w konkursie oraz bardzo ciekawe i merytoryczne odpowiedzie. Są one w tym momencie sprawdzane i bardzo wnikliwie oceniane. Już teraz widzimy, że przed nami trudne zadanie, dlatego prosimy o jeszcze chwilę cierpliwości. Ostateczne wyniki konkursu opublikujemy w naszym serwisie 3 czerwca 2013 r. Dodatkowo laureaci konkursu otrzymają od nas informacje oraz nagrody drogą mailową.
Moja ulubioną bajką z dziedziństwa były Smerfy. Nadal można je obejżeć, ale dużo się zmieniło i już nie są takie, jak były dawniej. W tej bajce można było się dużo nauczyć, m.in szacunku dla ludzi starszych i młodszych, że należy pomagać potrzebującym i że rzeczy materialne nie są w życiu najwazniejsze, lecz wyobraźnia i to, co mamy w sercu. Moja ulubioną postacią w tej bajce była Smerfetka i jej fajne żółte szpilki, które zawsze miała na nogach. Najbardziej dziwne dla mnie było to, że smerfy zawsze były tak samo ubrane, myslałam że mają tylko takie ubrania i je przebierają na czyste a my tego nie zauważamy, no ale byłam przecież mała i nie wiedziałam, że to nie jest prawdziwy świat i nie jest ważne jak długo chodzi się w tych samych rzeczach. Drugą moją ulubioną postacią był kot Gargamela – Klakier. Zawsze wiedziałam, że on nie jest w cale złym i groźnym kotem, tylko był zastraszany przez Gargamela a, że Gargamel to jego pan, więc on słuchał jego rozkazów nie ważne czy złych, czy dobrych . Moim zdaniem ta bajka dawniej była najlepszą bajką na świecie, to jak ją rozumiałam, jak byłam mała, było poprostu piękne i nie do opisania. Pytania zadawane przeze mnie związane z tą bajką były (przynajmiej teraz, dla mnie bezsensowne) ale wtedy miały wielkie znaczenie i były ważne. Chciała bym powrócić do tamtych lat i znowu zadawać te głupie pytania, oraz oglądać Smerfy.
Mam nadzieję, że to, iż jestem kobietą nie dyskwalifikuje mnie w tym konkursie?
Pani Aniu bardzo dziękujemy za zgłoszenie konkursowe. Nasz konkurs skierowany jest przede wszystkim do rodziców (bez względu na ich płeć). Przypomnę tylko, że zwycięzcami konkursu zostaną autorzy 5 najciekawych opinii.
Moja ulubiona bajka z dzieciństwa to "Zaczarowany ołówek". Rany jak ja zazdrościłam chłopcu jego ołówka. Może zazdrość to okropne uczucie, ale co może powiedzieć małe dziecko jak jedyną zabawką, którą posiada to pluszowy miś. Nie powiem wyobraźni mi nie brakowało, miałam papierowe lalki, które ubierałam w sukienki z papieru. Jednak moim marzeniem była lalka. Taka prawdziwa, którą można ubierać w prawdziwe ubrania, a nie jakieś papierowe. Mieć taki zaczarowany ołówek chociaż na chwilę. Z niecierpliwością czekałam na bajkę by wyobrażać sobie, że to ja tam jestem, że to ja posiadam ten ołówek i za każdym razem wyczarowuję coś nowego coś pięknego.
Jako dziecko każda bajka mnie fascynowała każdą bajkę oglądałam jednakże z perspektywy czasu muszę przyznać że "Bolek i Lolek" i "Reksio" jakoś najbardzie mi utkwił w pamięci. Ciągle to nowe przygody zabawa i śmiech.Dziś sama jestem mamą 2 córeczek i oglądając współczesne bajki przeraża mnie fakt ile jest tam przemocy.Na szczęscie na pewnym kanale lecą stare dobre bajki i nawet "Bolek i Lolek" i "Reksio" tam ciągle idą i pomimo mojego wieku razem z dziećmi oglądam i muszę przyznać czasem nawet z większą ciekawością niż one.No cóż teraz jestem dużym dzieckiem i bajeczki nadal lubie oglądać
Najbardziej lubiałam oglądać "Przygody białego misia". Codziennie wieczorem tata robił nam seans filmowy bajeczek z rzutnika. Zawsze obowiązkowo musiała być bajka o misiu. Misiek miał dużo fantastycznych przygód, był w prawdziwej kopalni węgla i pomagał swojej mamie. Myśle że magia tej bajki polegała na tym że mogliśmy wspólnie spędzać czas i świetnie się bawić. Teraz robi się pstryk i puszcza bajkę na dvd lub kopmuterze i nie zawsze siada do oglądania razem z dzieckiem.
Moja ulubiona bajka z dziecięcych lat to bajka opowiadana praktycznie co wieczór przez moją mamę. Nie wiem dokładnie jaki miała tytuł, ale ja i moje rodzeństwo nazywaliśmy ją "Bajką o kotku i kogutku". Opowiadała o przyjazni kota i kogutka, którzy mieszkali w lesie. Przyjazni, która niestety skończyła się tragicznie bo nieszczęsny kogutek przez swoją beztroskę został zjedzony przez lisa. Zakończenie oczywiście nie przypadło nam do gustu więc mama za każdym razem wymyślała coraz to inne żeby tylko obyło się bez płaczu za biednym kogutkiem. Teraz wiem, że bajka po prostu musiała mieć takie zakończenie bo taki był morał tej opowieści. Bezmyślność może się źle skończyć.
To moje pierwsze wspomnienie z dzieciństwa.
każdy pamieta beztroskie lata dziciństwa-godzina 19 i my wszyscy przed telewizorem.Moje ulubione bajki z tamtego okresu to-Mis Uszatek,Pszczółka Maja,Kot Filemon.Jednak zdecydowanym faworytem był Zaczarowany Ołówek,Krecik i jego słyne -ACH JO.Przyznacie sami że wtedy były pouczające bajki ,a nie te dzisiejsze naszpikowane przemoca ,krwawymi scenami.Moim zdaniem bajki które wymieniłam są ponadczasowe i nadal świetnie się je ogląda z moimi dziecmi i nadal są zabawne i zaskakujące-Ech -te bajki ,a jakie wspomnienia…….aż wróciłam do dawnych czasów bajkowych
Ulubiona bajka z dzieciństwa to kopciuszek , do tej pory razem z moją córką oglądamy ją , gdy tylko nadaży się okazja , no bo które dziecko nie chciało by się wcielić w księcia , bądź księżniczke która przebiera się w piękne odzienia , romawia z najwspanialszymi przyjaciółmi jakie magą być dla dzieci , czyli zwierzęta, a także kto nie marzy aby chodź raz udać się na przepiękny bal do wielkiego pałacu. Ta melodia , bajka przepełniona marzeniami i czarami , gdy byłam mała uwielbiałam słuchać melodi płynących z bajki , tańczyć przy niej ,a nawet przebierać się w ciuchy mojej mamy i udawać ,że jestem księżniczką, bajka uczy samodzielności ,pokory ,ale również nie odciąga dzieci od marzeń , dają radość i wiele wesołych chwil.
Moją ulubioną bajką z dzieciństwa był Reksio,mądry piesek, który uczył i bawił. Cieszę się, że teraz moi dwaj synowie oglądają tą samą bajkę co mama kilkanaście lat temu i bardzo ją lubią:)
Paweł i Gawel – może dlatego że jest to jedyna bajka jaką przeczytał mi tato – ale szybko nauczyłem się czytać i czytałem wszystko co mi wpadło w ręce (łącznie z dziełami Lenina) . Teraz moje dzieci nie zasną zanim nie przeczytam bajeczek.
Moja ulubiona bajka z dzieciństwa to wilk i zając, struś pędziwiatr to pikuś przy tej bajce. Mam do dziś wspomina, jak tylko zaczynała się bajka Justynka siedziała i nagle jak makiem zasiał cisza spokój. Ostatnio mój synek przełączając kanały znalazł wilka i zajączka i podonie jak mama ogląda tą bajkę ze stoickim spokojem. Uwielbiam bajki z dzieciństwa sa według mnie o wiele ciekawsze, mądzrejsze i bardziej wartościowe niz te współczesne.
Moja ulubiona bajka z dzieciństwa, to GUMISIE, bo jak każda mała dziewczynka uwielbiałam misie. A one były zabawne, urocze i przygód miały wiele, były dla mnie bohaterami niczym prawdziwi przyjaciele. Mieszkały w lesie, sok z gumijagód wypijały, skakały po lesie i z tarapatów ratowały. Ta bajka dzieciństwo mi umilała, bo była kolorowa, bajecznie fajna i misiowo wspaniała:)
"Dzieci z Bullerbyn" Astrid Lingren. Pouczające czasami zabawne przygody dzieci.
Smerfy.Lubiłam je oglądać , ponieważ często wyobrażałam sobie życie własnie w takiej wiosce . Nie było w niej dużo przemocy, której tak nie lubiłam w innych bajkach . Podobały mi się opowiadane w bardzo ciekawy sposób przygody z którymi borykali się moi mali przyjaciele.
"Wilk i Zając"- to moja ulubiona bajka z czasów dzieciństwa. Mam do niej największy sentyment. A dlaczego?
A dlatego, że zawsze mnie bardzo ciekawiło, czy w końcu Wilk złapie Zająca;) I dlatego, że Zając był zawsze wspaniałomyślny, pomysłowy, taki lekki i zwinny, i jako ten "dobry" bohater zawsze zwyciężał. Poza tym była to niezwykle prosta, aczkolwiek urocza kreskówka. Wilk zawsze ganiał Zająca, zmieniał się tylko teren tych ich potyczek, ale to właśnie miało swój urok;) I do dziś pamiętam zwrot Wilka po przegranej gonitwie:"Zającu! Ja Ci jeszcze pokażę!"
Były to jeszcze wówczas w Polsce specyficzne czasy komunistyczne, PRL, zaś ta bajka jest jakby nawet pamiątką tych wydarzeń, przemian. Pamiętam, że na targach, wiejskich bazarkach wśród zabawek dla dzieci można było dostać wiele gadżetów związanych właśnie z tą bajką, gdyż była bardzo popularna.. Oglądałam tą bajkę jeszcze na czarno- białym telewizorze;)
I dlatego, tak z lekkim sentymentem do lat mojego dzieciństwa wspominam moją ulubioną bajkę: "Wilk i Zając"…
ja uwielbiałam "Czerwonego Kapturka", ciągle zmuszałam rodziców, żeby czytali mi tę bajkę, później mama kupiła mi kasetę magnetofonową i mogłam słuchać bajki, kiedy tylko miałam na to ochotę. Do dziś pamiętam, niektóre fragmenty i śpiewam czasami moim dzieciom.
Moją ulubioną bajką w dzieciństwie była bajka o Małym Księciu,uwielbiam ją zresztą do dziś.Teraz sama czytam ją moim dzieciom bo uważam,że ona cudownie uczy świata i pozwala stworzy nam system wartości.W dzieciństwie uwielbiałam moment,kiedy tata zaczynał czytać a ja wyobrażałam sobie iż jestem tym małym księciem.Po latach mogę powiedzieć,że ta bajka naprawdę wiele mi dała- wiem czym jest przyjaźń,empatia a także miłość i samotność. Umię doceniń chwile i nie oceniam ludzi po pozorach. Mam nadzieje,że i moje dziewczynki takie będą,gdy dorosną.
Moja ulubione bajka z dzieciństwa ( i nadal) to… Gumisie! Łezka mi się w oczku kręci na myśl o nich. Kiedy nadawano je jako wieczorynkę zawsze biegłam ją oglądać (punkt 19:00) . To dzięki tym miłym, skaczącym miśkom, biorącym przykład z tradycji Starożytnych Gumisiów nauczyłam się wielu cennych wartości- lojalności, pokory. Zawsze fascynował mnie sok z gumijagód, a na myśl o złym Iktornie chwowałam się pod kołdrę. Nie wstydzę się, że nadal lubię bajki i kreskówki, a także, że je oglądam razem z moją córeczką, i boję się o niegrzeczne miśki. Sądzę, że wielu zimnym biznesmenom przydałaby się porządna dawka bajek!
Nie wiem o jaką bajkę chodzi- o telewizyjną czy książkową, ale napiszę o tej i o tej, o telewizyjnej jest powyżej.
Moją ulubioną bajką z dzieciństwa była "mała księżniczka". fascynowało mnie w niej wszystko- od ilustracji, po tekst. Do wieku pięciu lat czytała mi ją mama, ale zaczynało ją denerwować ciągłe czytanie tego samego, więc przestała to robić. Z tego powodu nauczyłam się czytać sama.W młodym wieku poznałam bogactwo literatury, dowiedziałam się o tym jak żyli ludzie kiedyś, jak żyją ludzie biedni teraz. Może tylko dzięki tej książce nadal zapoznaję się z nowymi pozycjami książkowymi, mając nadzieję, że jeszcze kiedyś wyszukam tom, który będzie miał taką samą wartość jak moja nadal ukochana "Mała Księżniczka".
Moja ulubiona bajka z dzieciństwa to oczywiście.. Muminki! Pamiętam te chwile, gdy zasiadałam przed telewizorem, zajadałam się moją ukochaną kaszką malinową i z zaciekawieniem obserwowałam przygody tych małych stworzonek, które odtwarzałam z kaset DVD. Historie, które przydarzały się Małej Mi były moim ulubionymi. Gdy mała dziewczynka, w czerwonej sukience pojawiała się na ekranie, domownicy nie mieli prawa się odezwać. W przypadku zakłucenia mi porządku, koniecznością było ponowne, wspólne obejrzenie odcinka .
…Telezakupy Mango :-)) oglądałem je od świtu do nocy z zapartym tchem. Dążenia rodziców abym obejrzał coś innego spełzały na niczym, bo darłem się bez opamiętania. Na szczęście z wiekiem mi to przeszło i mam nadzieję, że moje dzieci nigdy nie będą fascynowały się takimi rzeczami, ale poznają świat bajek odpowiedni do swojego wieku 🙂
"Pinokio"- Carlo Collodiego- ta bajka najbardziej w dzieciństwie urzekła mnie!
Bajka świetna, czasem zabawna, czasem dramatyczna- ale do dziś ją pamiętam! Ten wydłużający się nos Pinokia, gdy kłamał- to naprawdę działało na moją wyobraźnię!
Strasznie lubiłem najpierw gdy mi tą bajkę czytano, potem, gdy sam ją czytałem, a później miałem okazję jeszcze, żeby ją oglądać na telewizorze- zawsze tak samo mnie wzrusza!
I akurat dziś moim dzieciom będę chciał przeczytać tą historię, która jest jakże uniwersalna i aktualna! Dzięki niej się naprawdę wiele nauczą np. żeby mówić prawdę, żeby szanować starszych, rodziców, żeby nie być leniuszkiem- to naprawdę bajka, która daje do myślenia! 😉 a na taki szary, deszczowy dzień dla dziecka – wskazane- poczytać/ pooglądać naprawdę dobrą bajkę- a taką właśnie jest historia drewnianego pajacyka!
Moja ulubiona bajka z dzieciństwa to Królewna Śnieżka i siedmiu krasnoludków,
Piękna dziewczynka i wspierających ją siedmiu małych ludków.
„Lustereczko powiedź przecie,
Kto jest najpiękniejszy na świecie?”
To wypowiadane przez złą królową zdanie,
Utkwiło mi w pamięci niesłychanie.
Biedna Królewna Śnieżka słodkich siedmiu chłopaków poznała,
Którym pyszne obiadki gotowała i w pokoikach sprzątała.
Pamiętam do tej pory imiona tych maluchów,
Którzy swoją pracowitością wyrastali na zuchów.
Mędrek, Gburek, Apsik, Wesołek ,
Śpioszek, Gapcio i Nieśmiałek.
A oni Śnieżkę bardzo kochali,
Codziennie się wspierali.
Ale zła królowa podstępem Śnieżkę zwabiła,
, która zjeść zatrute jabłko Jej pozwoliła.
Smutek i płacz zaistniał w krasnoludkowej krainie,
Ale na miejscu był Królewicz i ich życie szczęśliwie płynie.
To takie krótkie treści bajki przypomnienie,
Ohh ale ona zawsze odgrywała na mnie ogromne wrażenie.
Pamiętam jak moja ukochana babcia tę bajkę mi czytała,
A ja na kolanach dziadka cichutko siedziała.
I choć tę bajkę niemal codziennie słyszały moje uszy,
To zawsze mnie ta bajka wzruszy.
Obecnie gdy czytam Królewnę Śnieżkę mojej Zosi,
Odrobina sentymentu się jak najbardziej prosi.
Łza się kręci w oku bez wątpienia,
Często nachodzi mnie na bajkowe dzieciństwa wspomnienia.
J aś to sprytny i odważny chłopak z biednej rodziny,
A absolutnie Jego prawdziwą miłość do Mamy widzimy.
Ś wietnie sobie z mocnym olbrzymem poradził
I swojej Mamie szczęśliwe życie sprawił.
F acet ze mnie z krwi i kości
A le ta bajka nadal doprowadza mnie do czerwoności.
S ynowi ją czytam i przenoszę się do dzieciństwa krainy
O hh jakie wtedy syn robi śmieszne miny.
L ekcja z bajek została odrobiona
A bsolutnie Jaś i Fasola to bajka dla prawdziwych mężczyzn jest uzasadniona.
W pierwszych latach mojego dzieciństwa był "Bolek i Lolek","Filemon i Bonifacy",nie zabrakło też "Reksia" i "Misia Colargola",a w trochę późniejszych czasach pięknych kolorowych bajek Disneya,na które przed telewizorem,ja i moje rodzeństwo czekaliśmy zawsze z niecierpliwością,by w ogromnym napięciu śledzić losy bohaterów,a później na podstawie tych przygód wymyślać różne zabawy.
Jednak najpiękniejszymi bajkami,które pamiętam z mojego dzieicństwa,były te,które opowiadała moja babcia.Sadzała całą szóstkę swoich wnuków na starej kanapie i zaczynała snuć opowieści,a my słuchaliśmy ich z przejęciem.Były takie inne od tych przedstawianych w telewizji.Dziś z perspektywy czasu zastanawiam się skąd ona brała pomysły na wymyślanie tych wszystkich historii.Każda była wyjątkowa,żadna się nie powtarzała i wszystkie miały w sobie jakiś morał.Babcia w swoich opowieściach przekazywała nam wiele wartości.Uczyła nas szacunku do ludzi,miłości do zwierząt i pomagania słaszym i akceptowania odmienności.Uczyła nas życia.Moja Babcia była bardzo mądrą kobietą i jestem jej wdzięczna za to,że dzięki jej bajkom wyniosłam tak wiele z mojego dzieciństwa.